Zoals afgesproken brei ik nog even door op verjaardagskringgesprek 01 want het is best een interessant onderwerp: hoeveel mannelijkheid / vrouwelijkheid zit er ‘nu’ in mij en wat zegt de gevonden tekening nu tegen mij?

Des te langer ik naar dat plaatje kijk, des te meer verhalen en verklaringen ik er in zie. (Misschien kijk ik wel te lang en slaat mijn fantasie op hol, dat kan natuurlijk ook).

• Stel nou dat ik even terugkijk naar het prille begin van de transitie, dan zou het zomaar kunnen zijn dat ik de M had kunnen veranderen in een V en kunnen vertellen over de vrouw in mij (de cirkel) die er uit wil breken, de bewuste rode lijn met de letter R, van Roberto.
• In het heden kan ik het 180 graden omdraaien, de vrouw die ik ben (de cirkel) en het stukje man in mij waar ik vandaan kom, de M. De rode lijn zou dan staan voor de reis die de letter R van Rianne heeft moeten maken om die cirkel rond te maken.
• Maar er is nog iets wat ik in die tekening lees, namelijk dat de vrouwelijke cirkel een strak kader is waarin je niet uit moet breken en de M toch een centraal middelpunt is en blijft in mijn leven. De rode lijn moet ik dan blijven zien als een verbindingsstuk.
• En misschien wel het meest simpele, als de M er niet was, dan heeft de R nooit kunnen bestaan.

Genoeg vragen om even bij stil te staan, dat heeft die vriendin van een vriendin toch mooi even voor elkaar gekregen. (Ik ga nog eens naar een verjaardag toe, ppfff).

Maar er is dus een onmisbare mix van vrouwelijkheid en mannelijkheid aan en in mij. En dat terwijl ik zo mijn best heb gedaan om die mannelijkheid naar de eeuwige jachtvelden te sturen. Of zal ik maar gewoon eerlijk kleur bekennen en zeggen dat zoiets gewoon een utopie is en je jezelf compleet voor de gek houd om maar te denken dat je ooit 100% op en top vrouw zult zijn. En toch is dat wel zo, dat 100% “Op en top vrouw” zijn, dat kan fysiek wel degelijk. Kijk maar naar mij, met wat gesleutel en geknutsel kom je een heel eind en als je een beetje op je houding en algehele verschijning let, dan kom dat deel wel goed.
Maar de mannelijke nuchterheid, de kijk op bepaalde dingen, die moet je juist blijven omarmen en daar een soort mix van maken. Dat maakt de transgender juist zo uniek, die weet wat de man of vrouw denkt, voelt en ervaart. Zo krijg je dus een vrouw die goed kaart kan lezen en in huilen uitbarst als het achteruit inparkeren niet in één keer lukt.

Ik ben inmiddels wel zo eerlijk en gevorderd in mijn proces dat ik gerust kan zeggen, dat als je gefrustreerd gaat proberen je mannelijke verleden te wissen, je van een koude kermis thuiskomt.

Genoeg stof om er een deeltje 03 tegenaan te gooien….