Op het trekkersveld zijn naast ons nieuwe mensen komen staan. Hartelijke mensen. Man, vrouw en twee kinderen. Een jongen en een meisje. Hij zoekt al snel contact met ons en niet veel later liggen onze hamburgers op hun barbeque. “Wijntje?”, vraagt hij aan mij als we om zijn kleine barbeque heen staan. “Ik heb wel alleen maar wit hoor”.

En zo staan we met ons vieren kennis te maken op her trekkersveld. “Sorry, ik wil het toch even vragen”, zegt hij. Jullie waren eerst een gewoon stel maar nu ben jij een vrouw geworden maar daar heb jij”, en hij wijst naar naar Saskia, “natuurlijk niet voor gekozen. Misschien gek hoor, maar hoe doen jullie dat nu in de slaapkamer? Als je het niet wil zeggen kan dat ook hoor. Ik ben gewoon nieuwsgierig”.

Ik heb geen idee hoe ze dit weten maar Saskia legt uit dat ze eerder aan…